گانتر شیلر کمپ که درسالهای گذشته ، مقامهای حرفه ای زیادی را به نام خود ثبت کرده و بخصوص بواسطه قهرمانی در رقابت نمایش قدرت و غلبه بر رونی کلمن در سال ۲۰۰۲ شهرت یافت ، می گویید : بسیاری از بدنسازان ، برنامه تغذیه خود را به دو فاز خارج از فصل رقابت و دوران آماده سازی برای رقابت تقسیم می کنند، ولی من یاد گرفته بودم که

بدنم به یک برنامه سه مرحله ای بهتر پاسخ می داد. او برنامه تغذیه اش را به سه فاز تقسیم کرده بود: مرحله ریکاوری خارج از فصل رقابت ، مرحله رشد خارج از فصل، و مرحله آماده سازی برای رقابت ، و برای هر یک اولویتهای خاصی در نظر می گرفت.

در شرح این مسئله می گوید: وقتی شما یک بار درسال رقابت می کنید، براحتی می توانید سال را به سه بخش تقریباً برابر که هم یک شامل حدود ۴ ماه باشد تقسیم کنید. شیلر کمپ در سالهای پایانی حضورش در رقابت ها اغلب تنها در مستر المپیا و دو یا سه مسابقه ای که با فاصله کمی پس از آن برگزار می شد، شرکت داشت که حدوداً تنها یک ماه از سال را شامل می شد ، دلیلش هم این بود که در این صورت امکان رشد و آمادگی بهتر برای رقابت سال بعد برایش غراهم می شد ؛ بخش عمده از این مسئله بواسطه فاز ریکاوری بود که در برنامه تغذیه اش وارد کرده بود و در اینجا در موردش شرح داده :

ریکاوری خارج از فصل رقابت :

بسیاری از بدنسازان تنها حدود یک یا دو هفته پس از رقابت را یه بدن خور برای ریکاوری از تمام تمرینات و رژیمهای سختی که پشت سر گذاشتند، استراحت می دهند.

ولی من تقریباً از روی تصادف آموخته بودم که استراحت بسیار بیشتر از این برایم بهتر است. این مسئله را از آنجایی متوجه شدم که گاهی برای تبلیغات تلویزیونی و نقشهای کوتاه هنر پیشگی از من دعوت می شد و نمی خواستم بیش از اندازه غول پیکر باشم. در واقع ، وقتی وزنم در حدود ۱۲۵ کیلوگرم بود، ایفای نقشها برایم خیلی آسانتر بود.

شیلر کمپ برای انجام تبلیغات با کمپانی های مختلفی قرارداد داشت و بخشی از درآمدش از این طریق بود.

او در ادامه می گوید: در اینصورت احساس بسیار بهتری داشتم، و در حالیکه این دوران استراحت را پشت سر گذاشته بودم ، بدنم بهتر می توانست تمرینات و رژیمهای سخت را در ادامه سال برای آماده شدن برای رقابت های آتی ، تحمل کند.

در حالیکه شیلر کمپ در طول این دوره چهار ماهه همچنان تمرینات خود را انجام می داد، ولی با فرکانس کمتر و وزنه های بسیار کمتری تمرین می کرد. تنها وقتی دلم می خواست ، غذا می خوردم، و معنایش این بود که غذایم کمتر از چیزی بود که برای حفظ سایز بدنم نیاز داشتم. « در دوران ریکاوری خارج از فصل ، ممکن بود وزن شیلر کمپ تا ۱۰ کیلوگرم هم کمتر از وزن رقابت او برسد.

رشد خارج از فصل :

پس از زمان ریکاوری خارج از فصل رقابت – حدود ۸ ماه زمان داشت برای وارد شدن به رقابت های پیش رو – شروع می کرد به تغذیه بدنش برای رشد . « در طول این فاز چهار ماهه ، شاید تا ۲۵ کیلوگرم بر وزنم اضافه می شد برای رشد و تکامل هرچه بیشتر بدنم. »

شیلر کمپ شروع می کرد به تمرین با وزنه های بسیار سنگین تر ، و هر روز وعده ها و کالری بسیار بیشتری مصرف می کرد، برای اطمینان یافتن از اینکه بتدریج بر حجم بدنش افزوده شود، ولی ذهنش را چندان درگیر کنترل ذخایر چربی نمی کرد، چون می دانست وقتی وارد فاز رژیم رقابت شود، تمام چربیهای اضافی را از دست خواهد داد.

رژیم رقابت :

چهار ماه پیش از اولین رقابت سال، شیلر کمپ رژیم رقابت را در جهت چربی سوزی آغاز می کرد ، که خودش می گوید مشابه رژیم دیگر بدنسازان حرفه ای است. یعنی بتدریج برنامه غذایی اش را از غذاهای غیر رژیمی تصفیه می کرد، سپس شروع می کرد به کاهش کالری برای کاهش وزن چربیها و دستیابی به بهترین فرم بدنی ، در وزنی حدود ۱۳۶ کیلوگرم.

روش او برای شما چه معنایی دارد؟

بسیاری از بدنسازان آماتور و غیر رقابتی ، هرگز استراحتی در اختیار بدن خود قرار نمی دهند. اگر در تمام طول سال ، چهار یا پنج روز از هفته را بسختی تمرین می کنید ، شاید سرعت پیشرفت شما به اندازه ای که انتظارش را دارید نرسد. شیلر کمپ می گوید: سعی کنید برای دو تا سه ماه با شدت بسیار کمتری تمرین کنید،سپس به تمرینات سنگین خود باز گردید، با تاًکید بر مصرف روزانه ۱۰۰۰ کالری بیش از آنچه برای حفظ وزن بدن نیاز دارید. پس از فاز ریکاوری ، بدن شما آماده خواهد بود برای رشدی چشمگیر . استفاده از چنین فازهایی، راه بسیار بهتری است برای پیشرفت بلند مدت شما نسبت به اینکه تلاش کنید بطور مداوم بدن خود را در فاز رشد حفظ کنید.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: